De landbouw krijgt steeds vaker te maken met zwaveltekorten. Door luchtverontreiniging kwam zwavel jarenlang gratis uit de lucht. Nu dit milieuprobleem min of meer is opgelost, ontstaan er zwaveltekorten voor zowel de gewas- als dierproductie. Deze tekorten zijn te signaleren door het zwavel-leverend vermogen van de bodem te testen of door kuil- of versgrasanalyses.

Het telen van eiwitrijke gewassen van eigen bodem neemt toe. Door de stijgende prijzen van krachtvoeders kan het telen van lupinen, erwten en veldbonen een goed alternatief zijn. Zowel in Nederland als in Vlaanderen is ruime ervaring opgedaan met deze mengteelten.

De consument consumeert steeds bewuster en uit dit door zijn kritiek te uiten op het huidige dierenwelzijn van productiedieren. De biologische melkgeitenhouder is via het biologische lastenboek gebonden aan het handhaven van hoge dierenwelzijnsnormen. Maar ook economisch kan de geitenhouder baat hebben bij een zo goed mogelijk dierenwelzijn. Stress en productie parameters zoals groei en melkproductie zijn nauw verbonden, wat de welzijnsproblematiek naast een ethische ook een economische relevantie geeft. Natuurlijk hebben ook de geiten zelf baat bij welzijnsonderzoek.

Een eerste stap voor bedrijven met herkauwers om te besparen op duur eiwitrijk krachtvoeder is de kwaliteit van het ruwvoeder zo hoog mogelijk te houden. Eiwitrijke gewassen zoals grasklaver komen maximaal tot hun recht in het rantsoen als het aanwezige eiwit op pensniveau optimaal wordt benut.

Worminfecties kunnen de gezondheid en het welzijn van herkauwers bedreigen. Dit leidt zowel tot directe als indirecte verliezen: diarree, zwakte, verminderde groei en bloedarmoede kunnen mogelijke gevolgen zijn. Ook de melkproductie van de dieren kan sterk dalen. Bij erge besmettingen kan zelfs sterfte optreden. Hogeschool Gent bekijkt de mogelijkheden van inheemse planten als ontwormingsmiddel.