Om de stikstofefficiëntie te verbeteren dient de verhouding bestendig eiwit ten opzichte van onbestendig eiwit in het rantsoen verhoogd te worden. Dit kan onder andere door in te zetten op de teelt van eiwitgewassen voor een hoger eiwitgehalte in het zelf geproduceerd krachtvoeder. De voorbije jaren testte Inagro verschillende rassen wintererwten en winterveldbonen. Ook verschillende telers gingen aan de slag met mengteelten.

Biologische landbouw onderscheidt zich van de gangbare zowel op teelttechnisch vlak maar ook met betrekking tot de afzet. Voor de vleesveehouderij is dit niet anders, het typische Belgisch Witblauwe ras moet vaak plaats maken voor meer robuuste rassen die makkelijk afkalven en efficiënt met ruwvoeder overweg kunnen. Wat zijn de sterktes en zwaktes van elk ras en hoe kan het ras optimaal ingepast worden in de biologische bedrijfsvoering met al zijn facetten?

Agroforestry, ook wel boslandbouw genoemd, is een teeltsysteem waarbij akkerbouw of veeteelt gecombineerd wordt met bomen en/of struiken op eenzelfde perceel.Ervaring hiermee in Vlaamse context is erg beperkt, maar onderzoek uit het buitenland heeft aangetoond dat een doordachte keuze tot een hogere biomassaproductie kan leiden, vergeleken met een gescheiden productie.

Om de landbouw duurzamer te maken, is er nood aan systeeminnovaties. Dat vraagt van de landbouwer dat hij openheid toont voor nieuwe dingen en bereid is te leren. Omdat veranderingen vaak worden tegengehouden door een gebrekkige leercapaciteit heeft de Afdeling Monitoring en Studie (AMS) van de Vlaamse landbouwadministratie onderzocht welke fasen in leren er bestaan en op welke manier er kan ingegrepen worden opdat gangbare en biologische landbouw meer van elkaar kunnen leren.

Vlinderbloemigen vormen de stikstofmotor van de biologische landbouw. Enkele oudere biologische veebedrijven in Vlaanderen melden dat ze meer en meer moeite hebben om het klaverbestand in (blijvende) weides op peil te houden met dalende opbrengsten tot gevolg. Algemeen wordt een terugloop van klaver benoemd als ‘klavermoeheid’ of bodemmoeheid. Uit literatuur blijkt dat verschillende redenen aan de bron van dit probleem kunnen liggen.