Bart Van der Straeten maakt het eerste Bio Boeren Blog jaar rond met zijn tweede blog.

Bart is sinds 2018 fruitteler op het Staveshof in Opwijk/ Wieze. In totaal bewerkt hij 25 hectare laagstamboomgaarden (appel/peer). Zijn producten worden in hoofdzaak afgezet via de veiling BelOrta en een klein deel via rechtstreekse verkoop. Bart is ook lid van het bestuursorgaan van Bioforum. 

Ik had me bij het schrijven van de blogs voorgenomen er steeds voldoende tijd voor uit te trekken. Om het telkens een paar dagen te laten ‘trekken’, nog eens herlezen, aanpassen, nachtje over slapen, … je kent het wel.

Maar landbouw én tijd… als ik 's nachts, door de één of andere reden, wakker wordt, dan ga ik een half uurtje in de keuken zitten en tokkel ik wat op mijn gsm. Ik verdwaal dan wel eens naar de filmpjes die ik krijg op facebook. Ik krijg dan ook filmpjes te zien over ‘boer zijn’ of 'de partner van zijn’. Er wordt dan, grappig bedoeld, een bepaald cliché van het landbouwer zijn belicht. Een vaak behandeld topic is toch wel de tijd (of het gebrek eraan) en de zin ‘volgende week is de drukste periode gedaan en wordt het kalmer’. Als het een troost mag zijn: het is duidelijk een wereldwijd fenomeen bij landbouwers! Het is alleszins een zin die ik ook veel gebruik hier thuis. Gelukkig wordt de zin vaak nog beantwoord met een begrijpende (of is het een meewarige?) blik.

Over tijd gesproken. Het is hier nog volop plukperiode ook. Het is een lange pluk geworden. De meesten onder ons hadden dat eigenlijk niet verwacht. We gingen uit van een normale (tot een eerder wat lagere) oogst bij peer en ook bij appels voorzagen we zeker geen topoogst qua hoeveelheid (kwaliteit, dat was wel duidelijk). Is dat even anders uitgedraaid… Ik begrijp eigenlijk nog altijd niet hoe we dit zo verkeerd konden inschatten. Niet alleen ik, ook (bijna) alle andere telers in Vlaanderen, maar eigenlijk zelfs in heel Europa, zaten er flink naast. En uiteraard zijn we zeer blij dat er hier extra fruit is, maar een onderschatting geeft ook heel wat extra uitdagingen. Je hebt vaak wat minder personeel voorzien, je hebt te weinig frigoruimte en moet nog halsoverkop op zoek naar extra kisten (terwijl iedereen dit op dat moment doet). Kortom, eigenlijk stond mijn hoofd er niet zo naar de laatste dagen/weken om deze blog te schrijven en is het een last-minute schrijfsel geworden. Bij deze mijn excuses als het onderwerp nogal basic overkomt.

Maar het einde is in zicht. Bij het schrijven van deze blog schat ik nog een dikke week werk te hebben. En, hoe kan het ook anders, daarna wordt het kalmer! Toch?!