Nieuws

Woensdag 16 oktober 2019 was er een eerste bijeenkomt in pcfruit om het 3-jarig project intercropping in kleinfruit toe te lichten (01/04/2019 – 31/03/2022). Intercropping is het simultaan telen van verschillende gewassen op 1 perceel. Het project onderzoekt of intercropping van bramen en frambozen ziekten en plagen meer beheersbaar kan maken.

Kan een adequaat beheer van de bodembiodiversiteit bijdragen tot het aanpakken van de huidige economische, sociale en milieutechnische uitdagingen binnen de landbouw? Dit is de centrale vraag binnen het project SoildiverAgro.

Indien de bodemvruchtbaarheid de opbrengst van een pas omgeschakelde teler in het gedrang brengt, kunnen we dit misschien oplossen door bladbemesting. Met deze hypothese werd dit project opgezet en een proef uitgevoerd. Daaruit blijkt dat stikstof niet efficiënt via het blad kan worden toegediend in een intensieve teelt, zoals komkommer. De beste methode blijft hier nog steeds om via de bodem bemesting toe te dienen.

Biologische landbouw heeft de intentie om biologisch zaaizaad te gebruiken en zo de kringloop des levens te sluiten. Niettemin wordt in de praktijk nog vaak gangbaar niet ontsmet zaaizaad gebruikt. Een expertgroep kijkt jaar per jaar welke progressie mogelijk is. In 2020 wordt onder andere ook voor maïs het gebruik van biologisch zaaizaad verplicht.

Sinds er in België geen ontheffing meer verleend wordt voor gangbare longcanes in pot, ondervinden biologische kleinfruittelers problemen om nog toegelaten plantgoed te vinden. Uit eerder onderzoek op Proefcentrum Pamel blijkt dat het gebruik van dit plantgoed vaak leidt tot meer plantuitval en lagere opbrengsten. Het wordt bovendien steeds moeilijker om toegelaten plantgoed te bekomen door een slinkend aanbod vanuit de vermeerderingsbedrijven. Om op deze problematiek een antwoord te bieden, werd het CCBT-onderzoeksproject “Hoe biologische longcanes zomerframboos opkweken?” begin 2019 opgestart.

Eind juni waren de omstandigheden tijdelijk gunstig voor de ontwikkeling van aardappelplaag (P. infestans) en werd er bij enkele rassen ook een infectie vastgesteld (kwam tot uiting begin juli). Vanaf eind juli was er door de droge omstandigheden helemaal geen druk meer en werd er geen nieuwe aantasting waargenomen.

“Veel teelten op het bedrijf, verschillende zaadfracties tussen de rassen van eenzelfde gewas en variaties in zaaiafstand”. Net als bij veel CSA bedrijven is dit ook op het proefstation een gegeven. Met de mechanische zaaimachines die we vroeger gebruikten was het zaairesultaat vaak teleurstellend. Het Proefstation in Sint-Katelijne-Waver verbouwde zelf een zaaimachine.

In de zomer van 2018 zorgde de extreme droogte bij heel wat biobloementelers voor korte bloemstengels en vroegtijdige bloei. Dit jaar werd daarom een proef aangelegd op twee courant geteelde zomerbloemen, Helianthus annuus en Antirrhinum majus, waarbij de kwaliteit en houdbaarheid werd opgevolgd voor zowel een niet geïrrigeerd object, als voor twee wel geïrrigeerde objecten.

Plantmateriaal van nieuwe gewassen komt ons land binnen via verschillende kanalen. De fytosanitaire status van dit materiaal wordt echter zelden gecontroleerd. Vooral virussen en nematoden hebben een groot potentieel om zo ongemerkt ingesleept te worden in België. ILVO en het PCG slaan de handen in elkaar om het fytosanitair risico van verschillende knolgewassen in kaart te brengen.

De themademonstratie ‘mechanische onkruidbestrijding’ op de Werktuigendagen te Oudenaarde toonde aan hoe mechanische onkruidbestrijding de voorbije 10 jaar geëvolueerd is. Onder de deskundige leiding van Lieven Delanote, adviseur biologische landbouw bij Inagro, werden een tiental machines gedemonstreerd. Technologie is meer en meer een volwaardig alternatief voor chemie.