Intercropping is het simultaan telen van verschillende gewassen op één perceel. Er zijn verschillende voordelen van intercropping zoals een verhoogde productie, groter gebruik van natuurlijke bronnen en bescherming tegen droogte en erosie. Een belangrijk voordeel is bovendien een verminderde verspreiding van ziekten en plagen in de teelt. Dit komt echter niet altijd voor en zowel positieve als negatieve effecten van intercropping werden geobserveerd.

De verspreiding van plagen en ziekten kunnen worden verhinderd door de diversiteit aan soorten en variëteiten. In monocropping kunnen plagen en ziekten zich makkelijker aanpassen en evolueren ze, getriggerd door de selectie van strains, resulterend in een hogere virulente en insectaanval. In dit project willen we deze biologische en genetische adaptaties karakteriseren. In Westerse condities zijn er nog geen studies uitgevoerd in kleinfruit en vandaar is dit project opgestart.

Hiervoor werden in de zomer van 2019 framboos en braam aangeplant in volle grond. De frambozen en bramen werden geplant in rij intercropping (gewassen geplant per rij); gemengde intercropping (gewassen alternerend geplant in de rij) en monocroping. Gedurende 3 jaar zullen we de ontwikkeling van plagen en ziekten opvolgen. Als plaag monitoren we de schimmel Botrytis cinerea. Voor plagen volgen we de bonenspint Tetranychus urticae en verschillende luizen Amphorophora spp. op. Voor B. cinerea en T. urticae worden genetische fingerprints gemaakt die kunnen worden afgetoetst in dit perceel en vergeleken worden met praktijkbedrijven intercropping en monocropping. Voor de Aziatische fruitvlieg Drosophila suzukii gaan na of we kunnen werken met vangplanten als dead end plant of indicatorplant. Deze frambozen en bramen worden op biologische wijze geteeld.