Kijken we naar onze buurlanden (Wallonië, Frankrijk, Duitsland,…) en naar ons verre verleden, dan is duidelijk dat een brede traditie aan kennis en genetica in kleine akkerbouwteelten verloren is gegaan. Spelt kende een kleine opleving de voorbije jaren. Mogelijk is haver nu aan de orde. Erwten, bonen, lupinen, linzen,… zijn nagenoeg onbekend. En wat betekent het om deze gewassen gemengd te telen ? Ondertussen spreken we van ‘innovatieve’ teelten als quinoa en gierst. We ervaren dat enkele biologische akkerbouwers hierin terug verandering wil en opnieuw wil inzetten op menselijke voeding. Alleen, hoe begin je hieraan ?

Tegelijk neemt ook de interesse voor granen / eiwitgewassen van lokale origine terug toe. Biobakkers zoeken hoogwaardige biologische baktarwe om de hoek. Vegetarische voeding zit in de lift en zoekt naar meer identiteit. Volop marktkansen. Alleen vinden we elkaar doorheen de keten moeilijk. Korte keten is niet steeds mogelijk. Vaak zijn ook tussenschakels nodig. Hoe maken we de keten rond ?

Het Europese project ‘Diverimpact’ heeft als doel om het potentieel van gewasdiversificatie voor optimale opbrengst en ecosysteemdiensten maximaal te benutten door:

• De performantie van gewasdiversificatie door vruchtwisseling en intercropping in beeld te brengen.
• Oplossingen aan te reiken voor ervaren knelpunten en drempels doorheen de keten.

Diverimpact wil hiertoe 25 ‘case-studies’ in Europa in hun ontwikkeling ondersteunen gedurende de komende 4 à 5 jaar. Inagro en Bioforum stelden twee casestudies voor: (1) Diversificatie voor locale voeding op Vlaamse bio-akkers en (2) Samenwerking gespecialiseerde biologische vee- en groentebedrijven.