De stookkost bij een vruchtgroenteteelt onder glas weegt zwaar door. Dat is één van de redenen waarom de WKK, of warmtekrachtkoppeling, zijn intrede vlot wist te vinden in de glastuinbouw. Toch is deze stooktechniek niet voor elke gangbare of biologische tuinder passend in zijn bedrijfssituatie. Hoog tijd dus om de koppen bij elkaar te steken en op zoek te gaan naar energiebesparende maatregelen, of innovatieve en alternatieve stooksystemen.

Energiebesparende maatregelen.

Via het ADLO demonstratieproject “Energiebesparing in kas” volgen de proefcentra Hoogstraten, Sint Katelijne Waver en PCG dertig gangbare bedrijven op. Onder deze dertig bedrijven waren 10 tomatentelers, 10 paprikatelers, 5 komkommertelers en 5 biobedrijven. Daar waar 10 jaar geleden een energieverbruik van 45 tot 50 m³ gas per m³ nog de standaard was bij vruchtgroentetelers, slagen sommige telers er vandaag de dag in om toe te komen met 30 m³ gas / 30 kg olie. Een behoorlijke besparing dus! Een aantal energiebesparende maatregelen waren gemeenschappelijk in meerdere teelten, sommige maatregelen waren specifiek voor een bepaalde teelt.

Innovatieve stooksystemen.

Tegenwoordig, en zeker in bio, wordt ook op zoek gegaan naar innovatieve systemen. Mogelijke nieuwe methodieken om de energiekost te drukken maar ook om op een meer verantwoorde manier te stoken, zijn houtverbrandingsinstallaties, windenergie en de bouw van een semi gesloten kas. Het stoken via hout vond zijn intrede reeds in praktijk; het implementeren van windenergie op een tuinbouwbedrijf blijkt iets moeilijker daar aan tal van voorwaarden en vergunningen moet voldaan worden. Een semigesloten kas werd in 2010 gebouwd op het PCG. Tijdens de bouw werd rekening gehouden om aan volgende eisen te voldoen: maximale isolatie (zonder toegeving op teeltwijze), efficiëntere energie-input via luchtbehandeling, maximaal gebruik van laagwaardige energie en integratie van opslag van energie (korte en lange termijn) via bovengrondse buffers en opslag van warmte/koude in de bodem.